Για να κάνεις κόλλα με πολλούς τρόπους
Πάρε δέρμα ξηρού χελιού, να μην είναι αλατισμένο, κοπάνισέ το με ένα κομμάτι ξύλο και βράσε το με λίγο νερό, όσο να το σκεπάζει και δίνε του και λίγη φωτιά έως να λιώσει και τότε στράγγισε το με πανί σε μια σιδερένια ή χάλκινη λεκάνη και άστο να ξεραθεί λίγο στον αέρα. Τότε κόψε την κομμάτια, ξήρανέ τα καλά και φύλαξέ τα. Αυτή είναι κόλλα θαυμαστή που δε φοβάται φωτιά ούτε νερό.
Κοπάνισε του λούτσου ή άλλου ψαριού αρσενικού τα κόκκαλα και τρίψτε τα καλά να γίνουν αλεύρι και τότε βάλε τη σκόνη αυτή σε ένα τσουκάλι. Βράσε την με νερό μέχρι να λιώσει και όταν την δοκιμάζεις και κολλάνε τα δάχτυλά, κατέβασε και στράγγιξε την με πανί λινό σε άλλο δοχείο.
Πάρε τρεις ουγγιές ασβέστη άσβηστο, μια ουγγιά σκουριά του σιδήρου, μισή ουγγιά αλάτι και μια ουγγιά λάσπη κρασιού, τρίψτε όλα καθένα ξεχωριστά, ύστερα ανακάτωσέ τα με λινόλαδο και κοπάνισέ τα όλα μαζί και έγινε κόλλα καλή, αλλά μη τη κάνεις πολύ σφικτή.
Αν θέλεις να κάνεις κόλλα δυνατή και γερή πάρε από βόδια ή τραγιά ή από άλλα ζώα, τα άκρα που ρίχνουν σαν άχρηστα, τα οποία ας είναι και ωμά γιατί αυτά γίνονται ευκολότερα γιατί τα βράζεις λιγότερη ώρα. Αν είναι ξερά τα βάζεις στο νερό 2-3 ημέρες νωρίτερα και τότε τα βράζεις ανακατώνοντάς τα συχνά και βάζεις νερό να τα σκεπάζει πάντα. Όταν την δοκιμάσεις και κολλά στα δάχτυλα κατέβασε και στράγγισε τη σε βαρέλια και άλλα δοχεία απλωτά και βάλε την να πήξη την νύχτα. Γιατί με το πάγος της νύχτας ξεραίνεται. Για αυτό να τη φτιάχνεις όταν ο καιρός είναι ψυχρός δηλαδή χειμώνας για να πήξει. Γιατί αν είναι άλλος καιρός την χάνεις γιατί δεν πήζει. Όλα τα δερμάτια των ζώων γίνονται κόλλα όπως παραπάνω και όταν πήξει την κόβεις λεπτά κομμάτια και την κρεμάς μέχρι να ξεραθεί καλά και τότε τα βάνεις στα καλάθια.
Πάρε δέρμα ξηρού χελιού, να μην είναι αλατισμένο, κοπάνισέ το με ένα κομμάτι ξύλο και βράσε το με λίγο νερό, όσο να το σκεπάζει και δίνε του και λίγη φωτιά έως να λιώσει και τότε στράγγισε το με πανί σε μια σιδερένια ή χάλκινη λεκάνη και άστο να ξεραθεί λίγο στον αέρα. Τότε κόψε την κομμάτια, ξήρανέ τα καλά και φύλαξέ τα. Αυτή είναι κόλλα θαυμαστή που δε φοβάται φωτιά ούτε νερό.
Κοπάνισε του λούτσου ή άλλου ψαριού αρσενικού τα κόκκαλα και τρίψτε τα καλά να γίνουν αλεύρι και τότε βάλε τη σκόνη αυτή σε ένα τσουκάλι. Βράσε την με νερό μέχρι να λιώσει και όταν την δοκιμάζεις και κολλάνε τα δάχτυλά, κατέβασε και στράγγιξε την με πανί λινό σε άλλο δοχείο.
Πάρε τρεις ουγγιές ασβέστη άσβηστο, μια ουγγιά σκουριά του σιδήρου, μισή ουγγιά αλάτι και μια ουγγιά λάσπη κρασιού, τρίψτε όλα καθένα ξεχωριστά, ύστερα ανακάτωσέ τα με λινόλαδο και κοπάνισέ τα όλα μαζί και έγινε κόλλα καλή, αλλά μη τη κάνεις πολύ σφικτή.
Αν θέλεις να κάνεις κόλλα δυνατή και γερή πάρε από βόδια ή τραγιά ή από άλλα ζώα, τα άκρα που ρίχνουν σαν άχρηστα, τα οποία ας είναι και ωμά γιατί αυτά γίνονται ευκολότερα γιατί τα βράζεις λιγότερη ώρα. Αν είναι ξερά τα βάζεις στο νερό 2-3 ημέρες νωρίτερα και τότε τα βράζεις ανακατώνοντάς τα συχνά και βάζεις νερό να τα σκεπάζει πάντα. Όταν την δοκιμάσεις και κολλά στα δάχτυλα κατέβασε και στράγγισε τη σε βαρέλια και άλλα δοχεία απλωτά και βάλε την να πήξη την νύχτα. Γιατί με το πάγος της νύχτας ξεραίνεται. Για αυτό να τη φτιάχνεις όταν ο καιρός είναι ψυχρός δηλαδή χειμώνας για να πήξει. Γιατί αν είναι άλλος καιρός την χάνεις γιατί δεν πήζει. Όλα τα δερμάτια των ζώων γίνονται κόλλα όπως παραπάνω και όταν πήξει την κόβεις λεπτά κομμάτια και την κρεμάς μέχρι να ξεραθεί καλά και τότε τα βάνεις στα καλάθια.
